Κανών Αλεξανδρινός

Συλλογή Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών που πραγματοποιήθηκε τον 2ο αι. π.Χ. από τον Αριστοφάνη τον Βυζάντιο και τον Αρίσταρχο τον Γραμματικό. Αργότερα υπήρξαν και άλλοι κανόνες, συντεταγμένοι από διαφόρους. Στην πρώτη συλλογή είχαν περιληφθεί πέντε επικοί ποιητές (Όμηρος, Ησίοδος, Πείσανδρος, Πανύασις, Αντίμαχος), τρεις ιαμβικοί (Σιμωνίδης, Αρχίλοχος, Ιππώναξ), πέντε τραγικοί (Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Ίων, Αχαιός), έξι κωμικοί της αρχαίας κωμωδίας (Επίχαρμος, Κρατίνος, Εύπολις, Αριστοφάνης, Φερεκράτης, Πλάτων), δύο της Μέσης κωμωδίας (Αντιφάνης, Άλεξις), πέντε της Νέας κωμωδίας (Μένανδρος, Φιλιππίδης, Δίφιλος, Φιλήμων, Απολλόδωρος), τέσσερις ελεγειακοί (Καλλίνος, Μίμνερμος, Φιλητάς, Καλλίμαχος), εννέα λυρικοί (Αλκμάν, Αλκαίος, Σαπφώ, Στησίχορος, Πίνδαρος, Βακχυλίδης, Ίβυκος, Ανακρέων, Σιμωνίδης), δέκα ρήτορες (Δημοσθένης, Λυσίας, Υπερείδης, Ισοκράτης, Αισχίνης, Δείναρχος, Λυκούργος, Ισαίος, Αντιφών, Ανδοκίδης), οκτώ ιστορικοί (Θουκυδίδης, Ηρόδοτος, Ξενοφών, Φίλιστος, Θεόπομπος, Έφορος, Αναξιμένης, Καλλισθένης) –αργότερα προστέθηκαν ο Ελλάνικος και ο Πολύβιος– και πέντε φιλόσοφοι (Πλάτων, Ξενοφών, Αισχίνης ο Σωκρατικός, Αριστοτέλης, Θεόφραστος).